Ik dacht altijd dat je moest kiezen tussen het aangeven van je eigen grens óf de relatie/sfeer goed houden. Als doorgewinterde people pleaser kies ik altijd de sfeer of relatie boven mijn eigen behoefte. Tot ik meer leerde over de Verbindende Communicatie methode. Toen kwam ik erachter dat je helemaal niet hoeft te kiezen. Dit is het verschil👇

‘Praten is zilver, zwijgen is goud’ zeggen ze. Maar wat als die ander geen enkele vraag terugstelt? En jij (oké oké, ik, het gaat over mij) probeert om als een soort verlichte yogi te doen alsof je dat niks uitmaakt. Maar eigenlijk voel ik me meer alsof ik probeert een berg op te fietsen met een lekke band en een vlieger aan m’n rug.

Dat ongemakkelijke moment waarop iemand begint over de coronacrisis - of klimaatverandering, of discriminatie, of politiek - en je denkt "hier ben ik het totaal niet mee eens". Hoe vermijd je de neiging om jezelf te verdedigen, dicht te klappen of - my personal favorite - langzaam weg te moonwalken🕺 bij de situatie? Hoe kan je naar iemand luisteren zónder het met iemand eens te zijn? Daar gaat onderstaande blog over 👇

Ik heb met mezelf de afspraak gemaakt om twee uur per week te leren over hoe je betere gesprekken voert. Het jammere is alleen, ik houd me er niet aan. Deze week zette ik het daarom met blokletters en uitroeptekens op mijn todo-lijst. Ik was er helemaal klaar voor. Ik trok m’n wandelschoenen aan en zette het luisterboek ‘Stop met aardig zijn’ van Thomas d’Ansembourg op en begon aan een wandeling. Maar ik was nog geen 5 minuten onderweg en ik besefte me: Ik heb hier zó ontzettend geen zin in. Ik dwong mezelf om 20 minuten te luisteren, maar ik werd er vrij ongelukkig van. Dus zette ik het luisterboek uit en ging op de dichtstbijzijnde steen zitten (zie foto hieronder) om een verbindend gesprek met mezelf te voeren.

Deze podcast praat ik met John van Meekeren, John werkte als mediator en bestuurder in het onderwijs. Inmiddels is hij met pensioen, maar dat bevalt hem slecht. Daarom werkt hij nog steeds als mediator en is hij een initiatief gestart om de kwaliteit van onderwijs te verbeteren. 

In de podcast hebben we het onder andere over hoe de politiek ons een slecht voorbeeld geeft, door in debatten niet naar elkaar te luisteren; hoe je kan praten met iemand waar je het niet mee eens bent en tegelijkertijd bij je zelf blijft en waarom je mensen met mogelijk 'schadelijke' opinies wel een platform kan geven, mits je je goed inleest en het niet het enige geluid in de media is.

Heba (33) is geboren in Aleppo, Syrië en is vijf jaar geleden met haar man en twee kinderen naar Nederland gevlucht. Inmiddels woont ze in Veendam en werkt ze als Goudsmid en coördinator bij het integratieprogramma Vlucht Voorwaarts - waar we elkaar hebben ontmoet.

Larissa Berrenchina is schrijver, coach en ondernemer die ik op Instagram volg vanwege haar inspirerende posts over ondernemerschap en alles uit jezelf halen. Ik vroeg of ze in gesprek wilde op basis van de posts die ik de afgelopen periode in haar verhaal zag over meer traditionele genderpatronen, spiritualiteit en wantrouwen richting het coronabeleid. Zonder angst of filter en met oprechte fascinatie geeft ze ons een kijkje in haar wereld.

Esmeralda van Daalen is DJ, marketeer en een goede vriendin van mij. Ondanks dat ik haar goed ken, verrast de manier waarop ze in het leven staat mij telkens weer. Met kritische blik en een gezonde dosis nuance kijkt ze naar onderwerpen als bewust in het leven staan, het coronabeleid en het opgevoed worden in verschillende culturen.

“Ik ga de wereld verbeteren.” Al zolang ik me kan herinneren is dat het antwoord dat ik geef wanneer mensen vragen wat ik later wil doen. Kort geleden zou ik je nog vertellen dat dit het meest onveranderlijke deel van mijn verder wispelturige leven is. Toch ben ik sinds kort van gedachten veranderd over dit ‘onveranderlijke’ deel van mijn leven.

Vroeger wilde ik zeebioloog worden. Want dolfijnentrainer betaalt niet genoeg (niet mijn woorden). Dat hield ik vol tot we profielen moesten kiezen in de 3e klas. Het profiel 'Natuur en Gezondheid' was de logische keuze. Eén nadeel: Ik vond alle vakken in dat pakket niet leuk. Dat maakte pijnlijk duidelijk dat deze ambitie meer voortkwam uit de avontuurlijke boeken over zeebiologen die vrienden werden met dolfijnen. Het werk zelf paste niet zo goed bij me.